Ik kan wel zeggen dat ik het conferentiecircuit gemist heb: de kans om nieuwe mensen te ontmoeten, nieuwe contacten te leggen en - vooral - nieuwe ideeën te verkennen.
Tijdens het GFSI event eind Maart, in Barcelona, was er één onderwerp dat iedereen bezig gehouden heeft: hoe technologie de manier beïnvloedt waarop we supply chains begrijpen en risico's beheren in de voedingsmiddelensector.
De pandemie heeft gewerkt als een katalysator voor digitale technologieën, die continuïteit mogelijk hebben gemaakt en de flexibiliteit hebben vergroot, precies op het moment dat de wereld het voedselsysteem op zijn sterkst nodig had. Maar nu de bedrijven zich aanpassen en weer 'normaal' gaan werken, is de vraag hoe het nu verder moet. Ik ben ervan overtuigd dat er geen weg terug is. Als het gaat om het gebruik van technologie ter ondersteuning van de voedselveiligheid, is dit de enige weg vooruit.
Technologie op afstand is het voor de hand liggende uitgangspunt. De flexibiliteit en de mogelijkheden die een benadering op afstand (remote) biedt, voegen een enorme waarde toe aan het instrumentarium van de auditor. Het is minder belangrijk dat de juiste vaardigheden en deskundigheid misschien niet onmiddellijk ter plaatse beschikbaar zijn, vestigingen over de hele wereld kunnen op deze manier toch binnen enkele dagen na elkaar worden gecontroleerd. Dat is goed voor onze klanten, goed voor onze mensen en ook goed voor het milieu.
Naarmate de technologie op de voorgrond treedt, neemt ook de hoeveelheid gegevens waarover we beschikken toe. Bij LRQA zien we in elk geval meer belangstelling van klanten voor het gebruik van gegevens en analytische instrumenten om risico's te identificeren en te voorspellen. Deze instrumenten zullen alleen maar krachtiger worden naarmate de modellen en datasets verbeteren, maar voordat we kunnen rennen, moeten we leren lopen. De grootste uitdaging is vaak de basis - het vermogen om interne en externe gegevensbronnen op één platform te integreren. AI (Artificial Intelegence) kan helpen, vooral als die wordt ondersteund door een duidelijke taxonomie voor risico's. Maar de datawetenschap ter ondersteuning van risicobeheer heeft nog een lange weg te gaan om de verfijning te evenaren van bijvoorbeeld het gebruik van data in marketingfuncties.
Waar ik echter het meest enthousiast over ben, is het potentieel van opkomende technologieën om de zichtbaarheid van onze supply chains te transformeren en daarmee ook de manier waarop levensmiddelenbedrijven die ketens beheren. In het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld leidt LRQA een consortium - SecQuAL (Secure Quality Assured Logistics for Digital Food Ecosystems) - om te onderzoeken hoe slimme labels en blockchain baanbrekende transparantieniveaus kunnen bereiken, voedselverspilling kunnen verminderen en het vertrouwen van de consument kunnen vergroten. Deze unieke digitale ID's kunnen in real-time traceren, volgen en controleren, en gegevens verstrekken over de herkomst van het voedsel, de omstandigheden in de koudeketen, de voorspelde houdbaarheid en nog veel meer.
Of het nu gaat om de manier waarop we controles uitvoeren, de gegevens die onze activiteiten nu kunnen genereren of de manier waarop we die gegevens gebruiken om te leren, te verfijnen en te verbeteren, één ding is duidelijk. Technologie is het gespreksonderwerp voor voedselveiligheidsprofessionals.
